Błędne certyfikaty energetyczne – recast Dyrektywy 2002/91/WE

W świetle wymagań ustanowionych na mocy Dyrektywy 2002/91/WE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, jak również w jej ostatnich przekształceniach zawartych w dokumencie zwanym recastem, celem certyfikacji energetycznej jest przedstawienie faktycznego stanu obiektu czy lokalu. Jednak zdarzają się przypadki wystawiania świadectw niezgodnych z rzeczywistością.
Zgodnie z art. 17 recastu do wydawania świadectw należy zatrudnić niezależnych i wykwalifikowanych lub akredytowanych ekspertów, biorąc pod uwagę przede wszystkim ich fachowość. Ta sama zasada powinna być zastosowana również przy ustanawianiu systemów kontroli świadectw charakterystyki energetycznej. Jednocześnie nie istnieje żaden rejestr świadectw, który pozwoliłby na wyrywkową kontrolę ich jakości.
Świadectwo energetyczne jest dokumentem technicznym, bardzo często niezrozumiałym dla inwestora indywidualnego. Jednakże spoglądając wnikliwie na wartości przedstawione w świadectwie, nawet osoba nieznająca się na kwestiach certyfikacji energetycznej może odnaleźć niespójności i błędy. Przykładem mogą być rozbieżności pomiędzy tymi samymi wartościami podawanymi na kolejnych stronach świadectwa.
Podobnie jest w przypadku osób wykonujących takie świadectwa. Brak jest jednej listy osób uprawnionych do sporządzania świadectw. Z jednej strony na portalu Ministerstwa Infrastruktury istnieje lista osób, które ukończyły kursy i zdały egzamin państwowy lub ukończyły studia podyplomowe. Z drugiej strony możemy napotkać w Internecie liczne bazy promujące zarówno firmy prywatne lub też poszczególne osoby świadczące takie usługi.
Rozwiązania należy poszukiwać na różnych poziomach, wprowadzając kontrolę zarówno w ramach działań nadzorów budowlanych, jak również ustanawiając mechanizmy odpowiedzialne za wdrożenie niezależnych procedur kontroli ekspertów, czego wymaga właśnie recast Dyrektywy.
www.ennergo.pl