Od 26 września 2015 roku źródła ciepła i zasobniki muszą spełniać określone wymogi w zakresie efektywności energetycznej. Obowiązek ten nakłada Dyrektywa w sprawie ekoprojektu (ErP), obejmująca swoim zakresem urządzenia zużywające energię stosowane na terenie Unii Europejskiej. Dyrektywa ta dotyczy m.in. olejowych i gazowych kotłów grzewczych, pomp ciepła, modułowych bloków grzewczo-energetycznych i zasobników do określonej wartości mocy lub pojemności.
Narzuca konieczność umieszczania na urządzeniach etykiet energetycznych. Dzięki etykietom energetycznym klasa efektywności urządzeń grzewczych jest widoczna już na pierwszy rzut oka.
W publikacji prezentujemy najważniejsze informacje związane z Dyrektywą ErP.
Źródłem wiedzy dla tego artykułu są informacje nt. dyrektywy ErP bardzo dobrze i klarownie opracowane przez markę Junkers i zamieszczone na jej nowej stronie internetowej.
Pełna informacja o dyrektywie ErP: http://www.junkers.pl/informacje/dyrektywa-erp/
Dlaczego wprowadzono Dyrektywę ErP?
W grudniu 1997 roku został wynegocjowany przez większość krajów „Protokół z Kioto”, którego celem było przeciwdziałanie powstawaniu tzw. efektu cieplarnianego, mającego bardzo niekorzystny wpływ na klimat naszej planety.
Kraje, które ratyfikowały ten traktat, zobowiązały się do redukcji emisji gazów powodujących efekt cieplarniany (dwutlenek węgla, metan, tlenki azotu, freony, gazy przemysłowe, …).
W celu realizacji tego zadania, państwa UE w ramach tzw. programu 3×20 postanowiły, że do roku 2020 nastąpi:
– 20% redukcja emisji gazów cieplarnianych (głównie CO2);
– 20% zwiększenie wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych;
– 20% zmniejszenie zużycia energii pierwotnej (poprzez zwiększenie efektywności wykorzystania energii).
Aby osiągnąć te cele, kraje UE wprowadziły przepisy dotyczące:
– Efektywności energetycznej urządzeń (dyrektywa ErP 2009/125/WE);
– Charakterystyki efektywności energetycznej budynków (dyrektywa EPBD 2010/31/UE);
– Oznakowania efektywności energetycznej produktów (dyrektywa ELD 92/75/WE zastąpiona przez 2010/30/WE).
PRZEJDŹ: Przepisy prawne
Obowiązki dostawców i producentów
Dyrektywa ErP dokładnie określa obowiązki dostawców (np. producenci lub importerzy), a także dystrybutorów odnośnie zakresu i sposobu opisu produktów, tak aby wszystkie karty produktów oraz ich etykiety energetyczne zawierały porównywalne i klarowne dla klienta informacje.
I tak np. dostawcy wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku produkt, zobowiązani są do bezpłatnego zapewnienia dystrybutorom etykiety energetycznej i karty produktu wraz z każdym urządzeniem. Mają także obowiązek dołączania klasyfikacji energetycznej urządzenia do wszelkich informacji zawierających parametry techniczne produktu (katalogi produktowe itp.). Ponoszą odpowiedzialność za rzetelność informacji na dostarczanych etykietach oraz kartach produktu (treść etykiety energetycznej towarzyszącej urządzeniu leży w wyłącznej kompetencji dostawców).
ErP – przegląd rozporządzeń (LOT)
Rozporządzenia dla określenia grup produktowych (LOT) definiują minimalne wymagania odnoszące się do ich efektywności energetycznej.
• LOT 1
Urządzenia: ogrzewacze pomieszczeń, ogrzewacze wielofunkcyjne, zestawy.
Rozporządzenie: EU 811/2013, EU 813/2013
Efekt: minimalna wartość efektywności energetycznej
• LOT 2
Urządzenia: podgrzewacze wody, zestawy, zasobniki c.w.u., bufory.
Rozporządzenie: EU 812/2013, EU 814/2013
Efekt: minimalna wartość efektywności energetycznej
• LOT 11
Urządzenia: pompy.
Rozporządzenie: EU 622/2012, EU 641/2009
Efekt: EEI min. 0,23 (EEI to wskaźnik efektywności energetycznej, który zastępuje poziom efektywności)
POBIERZ: Wymagania dla ogrzewaczy pomieszczeń (LOT1)
POBIERZ: Wymagania dla podgrzewaczy wody (LOT2)
Jakie urządzenia podlegają pod Dyrektywę ErP?
Klasy efektywności energetycznej
Porównanie metody starej i nowej
Dotychczasowa metoda opierała się na ocenie sprawności urządzenia, obliczanej jako stosunek ciepła oddanego przez urządzenie (np. do instalacji grzewczej) do energii dostarczonej do urządzenia ze spalonego paliwa, przy określonych parametrach pracy urządzenia (np. 80/60°C) w warunkach znormalizowanych.
Do obliczania energii dostarczonej w paliwie przyjmowano tzw. wartość opałową (bez ciepła zawartego w parze wodnej zawartej w spalinach) a nie ciepło spalania (które uwzględnia ciepło skraplania). Obliczenie sprawności użytecznej nie uwzględniało też zużytej energii elektrycznej potrzebnej do pracy urządzenia (np. wbudowana pompa obiegowa, wentylator nadmuchowy do palnika, energia elektryczna dla automatyki kotła). Przy takiej metodologii, w przypadku np. kotła kondensacyjnego wykorzystującego ciepło skraplania, sprawność urządzenia mogła mieć wartość powyżej 100%.
Definicja „efektywności energetycznej” (nowa metoda liczenia)
Nowe przepisy wprowadzają inne pojęcie sprawności.
Sezonowa efektywność energetyczna ogrzewania pomieszczeń (ɳs) oznacza wyrażany w % stosunek ilości ciepła dostarczonego przez urządzenie w całym sezonie grzewczym
do rocznego zużycia energii przez to urządzenie (z uwzględnieniem korekt obejmujących regulację temperatury, zużycie energii elektrycznej na potrzeby własne, straty ciepła w trybie czuwania oraz straty ciepła palnika).
Przy wyliczaniu sprawności jako ciepło dostarczone w paliwie bierze się pod uwagę ciepło spalania (zawiera w sobie ciepło skraplania pary wodnej zawartej w spalinach). Dodatkowo uwzględniane jest również zużycie energii elektrycznej potrzebnej do pracy urządzenia, pomnożonej przez współczynnik konwersji równy 2,5 (przyjmuje się, że do odbiorcy energii elektrycznej dociera tylko 40% energii z paliwa zużytego w elektrowni), a także straty ciepła w trybie czuwania oraz (jeśli dotyczy) pobór mocy palnika zapłonowego.
Wszystkie te elementy powodują, że wyliczona sezonowa efektywność energetyczna będzie znacznie mniejsza, niż obliczona dotychczas stosowaną metodą i w przypadku np. kotła kondensacyjnego nie osiągnie wartości większej niż 100%.
Zwiększenie efektywności energetycznej powyżej 100% można osiągnąć przez stosownie np. pomp ciepła.
Klasy sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń dla ogrzewaczy
Aby dane urządzenie można było oznaczyć klasą sezonowej efektywności energetycznej ogrzewania pomieszczeń (od G do A+++), urządzenie to musi zostać przebadane w laboratorium badawczym, w celu określenia osiąganej sprawności sezonowej ɳs. W zależności od tego, jaką sprawność sezonową osiąga urządzenie, przypisywana mu jest określona klasa efektywności energetycznej zgodnie z tabelą poniżej.
Klasy efektywności energetycznej dla podgrzewaczy wody
Do oceny efektywności energetycznej podgrzewaczy wody stosowane są tzw. „profile obciążeń”.
„Profil obciążeń” oznacza zdefiniowaną w przepisie określoną kolejność (w czasie doby) czerpania wody o określonej temperaturze i natężeniu przepływu, co mówiąc w uproszczeniu odpowiada wymaganej dobowej wydajności urządzenia. Profile dobowe (jest ich siedem) określa się oznaczeniami od 3XS do XL.
Tabela . Uproszczone profile obciążeń dla podgrzewaczy c.w.u.
Na etykiecie energetycznej podgrzewacza ciepłej wody znajduje się zawsze oznaczenie klasy efektywności energetycznej (od G do A**), oraz oznaczenie deklarowanego profilu obciążeń (od 3XS do XXL) dla tej klasy. W zależności od osiąganej sprawności ɳwh dla deklarowanego profilu obciążeń, urządzenie ma przydzieloną odpowiednią klasę efektywności energetycznej.
POBIERZ: Tabela. Klasy efektywności energetycznej podgrzewania wody dla podgrzewaczy wody z podziałem według deklarowanych profili obciążeń ɳwh w %
Karta produktu
Zgodnie z rozporządzeniami nr 811/2013 i 812/2013, dostawcy wprowadzający do obrotu lub użytkowania ogrzewacze pomieszczeń, ogrzewacze wielofunkcyjne, podgrzewacze wody, zasobniki c.w.u., w tym ww. urządzenia włączone do zestawów, zobowiązani są do zapewnienia tzw. karty produktu.
PRZEJDŹ: Karta produktu dla urządzenia
PRZEJDŹ: Karta produktu dla zestawu
Etykiety dla ogrzewaczy pomieszczeń, ogrzewaczy wielofunkcyjnych i zestawów
W rozporządzeniu nr 811/2013 zdefiniowane są wzory etykiet energetycznych dla ogrzewaczy pomieszczeń, ogrzewaczy wielofunkcyjnych (combi) i zestawów zawierających ogrzewacz pomieszczeń lub ogrzewacz wielofunkcyjny i regulator temperatury i urządzenie słoneczne.
W rozporządzeniu z kolei nr 812/2013 zdefiniowane są wzory etykiet energetycznych dla podgrzewaczy wody, zasobników ciepłej wody użytkowej i zestawów zawierających podgrzewacz wody i urządzenie słoneczne.
Wzory przykładowych etykiet poniżej.
Zobacz również
-
Rachunki grozy? – To cena za ogrzewanie „wampira energetycznego”
-
Branża instalacyjno-grzewcza po trzech kwartałach 2024
-
Nowe pompy ciepła Ecoforest na polskim rynku
-
Zapewnienie wydajnej i bezawaryjnej pracy instalacji – odgazowanie próżniowe
-
Jak mieszkańcy bloku obniżyli koszty ogrzewania i c.w.u. o 68% dzięki pompom ciepła