Organizacje skupione w POBE – Porozumieniu Branżowym na Rzecz Efektywności Energetycznej przyjmują z dużym niepokojem brak koniecznych, oczekiwanych przez beneficjentów reform w programie priorytetowym Czyste Powietrze. Organizacje branżowe podzielają stanowisko KE i Banku Światowego, że wąskim gardłem w programie Czyste Powietrze jest ograniczona do 16 punktów sieć ośrodków upoważnionych do rozpatrywania wniosków i dystrybucji środków do beneficjentów. Program wymaga szybkiego poszerzenia bazy dystrybucji np. o jednostki samorządu terytorialnego na poziomie powiatów, gmin oraz włączenie do sieci banków.
Jednocześnie organizacje działające w ramach porozumienia wzywają do respektowania prawa w zakresie klas energetycznych urządzeń grzewczych w programie Czyste Powietrze i w innych programach wsparcia w Polsce. Artykuł 7 ust. 2 rozporządzenia (2017/1369) w sprawie etykietowania energetycznego określa jasno, że: „…w przypadku gdy państwa członkowskie przewidują zachęty dotyczące produktu określonego w akcie delegowanym, zachęty te dotyczą najwyższych dwu istotnie licznych klas efektywności energetycznej lub klas wyższych, określonych w tym akcie delegowanym”.
Szczególnie w przypadku wspierania kotłów na paliwa stałe (rozporządzenie 2015/1187 z dnia 27 kwietnia 2015), ale również i pozostałych urządzeń grzewczych nie są realizowane wymogi zawarte w rozporządzeniu ramowym (2017/1369) i dostosowane są urządzenia mniej efektywne energetycznie i o wyraźnie z niższych niż wymagane zapisami klasach energetycznych, a oparcie się wyłącznie na wymogach ekoprojektu jest niewystarczające.