Najnowsze zmiany w prawie

Zintegrowany system informacji o nieruchomościach

W DzU z dnia 22 lutego 2013 r. pod pozycją 249 opublikowane zostało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 stycznia 2013 r. w sprawie zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach. Ogłoszony akt wypełnia delegację zawartą w art. 24b ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Rozporządzenie określa sposób, tryb i standardy techniczne tworzenia i prowadzenia zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach oraz treść, formę i sposób przekazywania zawiadomień o zmianach danych, dokonywanych w poszczególnych rejestrach publicznych, mających znaczenie dla innych rejestrów publicznych włączonych do zintegrowanego systemu informacji o nieruchomościach. Nowe przepisy weszły w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli 9 marca 2013 r.

Zmiana w warunkach technicznych

23 lutego weszło w życie rozporządzenie ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z dnia 6 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (DzU poz. 1289).
Dodano rozdział regulujący kwestie instalacji telekomunikacyjnych. Według nowych przepisów mieszkania w budynku mieszkalnym wielorodzinnym i odrębne mieszkania w budynku zamieszkania zbiorowego należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji dzwonkowej oraz w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia:
1) został złożony wniosek o pozwolenie na budowę lub odrębny wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i wnioski te zostały opracowane na podstawie dotychczasowych przepisów,
2) zostało dokonane zgłoszenie budowy lub wykonanie robót budowlanych w przypadku, gdy nie jest wymagane uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Nowelizacja „Prawa zamówień publicznych”

20 lutego 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 12 października 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1271).
Nowelizacja ma na celu prawidłowe wdrożenie do polskiego prawa przepisów dyrektywy obronnej, a tym samym wypełnienie przez Polskę zobowiązania w tym zakresie wynikającego z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ma również zapewnić zgodność działań polskich zamawiających z postanowieniami dyrektywy obronnej oraz Traktatu o funkcjonowaniu UE, a w szczególności ma zapewnić zgodność wydatkowania środków unijnych z prawem unijnym. Ustawa ma również za zadanie chronić polski przemysł obronny i zapewnić jego rozwój. Zakłada się także racjonalizację wydatków publicznych w zakresie zakupów w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa państwa oraz zwiększenie przejrzystości w zakresie udzielania zamówień publicznych. Zmiana ma także na celu zwiększenie udziału polskich wykonawców w uzyskaniu, realizacji lub podwykonawstwie zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa udzielanych w Polsce oraz właściwą ochronę informacji wrażliwych z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa.
W nowelizacji uwzględniono przede wszystkim przepisy dyrektywy obronnej 2009/81/WE, w zakresie: ochrony interesów gospodarczych państw członkowskich, większej swobody zamawiających w zakresie udzielenia zamówień, szybkości przeprowadzenia postępowania, zastosowania trybów niekonkurencyjnych, a także odpowiedniego zabezpieczenia interesów zamawiającego w zakresie bezpieczeństwa dostaw oraz ochrony informacji niejawnych.
Spośród regulacji niezwiązanych z dyrektywą obronną najważniejsze zmiany wprowadzane nowelizacją dotyczą nowego zdefiniowania pojęcia „robót budowlanych” oraz „obiektu budowlanego”; wprowadzenia możliwości badania i oceny rzetelności i efektywności wykonawców w kontekście całokształtu wcześniej realizowanych zamówień; wprowadzenia instytucji dialogu technicznego, służącego ułatwieniu przeprowadzania przez zamawiającego postępowania o udzielenie zamówienia; ograniczenia ryzyka nieuczciwej konkurencji z powodu ubiegania się o zamówienie publiczne wykonawców należących do tej samej grupy kapitałowej; rozszerzenia zakresu informacji zamawiającego w rocznym sprawozdaniu o udzielonych zamówieniach oraz wprowadzenia systemu kwalifikacji przy udzielaniu zamówień sektorowych.

Nowe rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy

20 lutego br. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane (DzU z 2013 r. poz. 231). Wskazany akt zastępuje poprzednio obowiązujące rozporządzenie z dnia 30 grudnia 2009 r. (DzU Nr 226, poz. 1817).
W rozporządzeniu ujęto dokumenty, które mają poświadczać brak przesłanek wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 10 i 11 p.z.p., których zdecydowanie brakowało w poprzednio obowiązującym akcie. Określono też co należy rozumieć przez dowody, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia.

Nowością są przepisy określające dokumenty, których może żądać zamawiający w postępowaniach w sprawie zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa. Specyfika zamówień uzasadnia rozszerzenie zakresu żądanych przez zamawiającego dokumentów o dokumenty pozwalające dokonać wyboru wykonawcy, który zapewni odpowiednią ochronę informacji niejawnych i bezpieczeństwo dostaw, również w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej, w tym wojny. Elementem wyróżniającym regulacje dotyczące dokumentów wymaganych przez zamawiających w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa jest fakt, iż katalog dokumentów z zasady ma charakter otwarty, a podawane rodzaje dokumentów mają znaczenie często przykładowe, co wynika przede wszystkim z brzmienia art. 131g oraz 131e p.z.p.
Co istotne, w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego wszczynanych w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowego rozporządzenia, wykonawca, w miejsce poświadczeń, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1 tego rozporządzenia, może przedkładać dokumenty potwierdzające należyte wykonanie dostaw lub usług oraz wykonanie robót budowlanych zgodnie z zasadami sztuki budowlanej i ich prawidłowe ukończenie, określone w § 1 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 2009 r.

● Najemca nie wykupi byłego mieszkania zakładowego
W dniu 23 lutego 2013 r. wszedł w życie wyrok Trybunału Konstytucyjnego, który pozbawi najemców spółdzielczych lokali mieszkalnych możliwości nabycia od spółdzielni dawnego mieszkania zakładowego jedynie za zwrotem zadłużenia wynikającego z umowy najmu lokalu.
W wyroku z dnia 14 lutego 2012 r. wydanym w sprawie P 17/10 (Dz. U. poz. 201, OTK-A 2012/2/14) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (DzU z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) w zakresie, w jakim przyznaje najemcy roszczenie o przeniesienie własności spółdzielczego lokalu mieszkalnego, który przed nieodpłatnym przejęciem przez spółdzielnię mieszkaniową był mieszkaniem przedsiębiorstwa państwowego, państwowej osoby prawnej lub państwowej jednostki organizacyjnej, powiązane wyłącznie z obowiązkiem spłaty zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu lokalu (pkt 1 powołanego przepisu), jest niezgodny z art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Jednocześnie Trybunał zastrzegł, że niekonstytucyjność zaskarżonej regulacji nie wynika z przyjęcia preferencji finansowych w nabywaniu własności najmowanych lokali, ale z tego właśnie, że realizacja przyznanego najemcom roszczenia następuje co do zasady pod tytułem darmym. Dopuszczalne jest bowiem określanie preferencyjnych, tj. niższych od cen rynkowych, warunków finansowych nabywania przez najemców dawnych mieszkań zakładowych własności lokali przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe, o ile warunki te są racjonalne i obiektywnie uzasadnione.
Trybunał odroczył termin wejścia wyroku w życie o 12 miesięcy wskazując, że skutkiem natychmiastowej derogacji zakwestionowanego przepisu byłoby pozbawienie zainteresowanych najemców dawnych mieszkań zakładowych nieodpłatnie przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe roszczenia o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu – co oznaczałoby powstanie luki w prawie. Wyrok Trybunału wejdzie w życie w dniu 23 lutego 2013 r., natomiast Ustawodawca – pomimo skierowania przez Trybunał Konstytucyjny postanowienia sygnalizacyjnego do Sejmu – nie dokonał stosownych działań legislacyjnych mających na celu uregulowanie uprawnień najemców dawnych mieszkań zakładowych nieodpłatnie przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe. W konsekwencji uznać należy, iż od dnia wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego najemcy dawnych mieszkań zakładowych nieodpłatnie przejętych przez spółdzielnie mieszkaniowe pozbawieni zostaną roszczenia o zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu.
W Sejmie znajduje się obecnie senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (druk sejmowy nr 1065). Projekt zakłada, że w przypadku wykupu byłych mieszkań zakładowych przejętych przez spółdzielnie nieodpłatnie osoba chcąca dokonać wykupu zobowiązana będzie nie tylko do spłaty zadłużenia z tytułu świadczeń wynikających z umowy najmu (jak dotychczas), ale również do spłaty kosztów poniesionych przez spółdzielnię tytułem nakładów zwiększających wartość budynku, proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokalu. Najemca nie byłby jednak obowiązany do spłaty powyższych kosztów, w takiej części, w jakiej znalazły pokrycie w otrzymanej przez spółdzielnię premii termomodernizacyjnej lub premii remontowej.

http://www.budownictwo.abc.com.pl/

 

Bezpłatna prenumerata