Potrzeba stosowania wentylacji mechanicznej zachodzi w szczególności w nowych budynkach niskoenergetycznych, w tym pasywnych. Wynika to z ich bardzo wysokiej szczelności powietrznej (n50) mającej na celu obniżenie potrzeb cieplnych.
Koszty inwestycji związane z zastosowaniem wentylacji mechanicznej (rekuperator, kanały dla rozprowadzenie powietrza, nawiewniki, wywiewniki itd.) są zwykle wyższe niż przy „klasycznej” wentylacji grawitacyjnej. Przy starannie przemyślanej inwestycji, zwiększenie tych kosztów może być jednak stosunkowo nieznaczne (rzędu +30%, ze względu na uniknięcie budowy kanałów wentylacji grawitacyjnej). Wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła przyniesie z kolei zdecydowaną poprawę komfortu mieszkania i jakości powietrza oraz obniżenie zapotrzebowania ciepła budynku. Pytaniem stawianym często przed budową lub modernizacją domu jest kwestia „ile prądu pobiera wentylacja mechaniczna?”. Jest to zależne zarówno od efektywności energetycznej centrali wentylacyjnej, jak i sposobu jej użytkowania.
Etykiety energetyczne dla rekuperatorów
Od 1 stycznia 2016 r. centrale wentylacyjne dla budynków mieszkalnych muszą mieć etykietę energetyczną. Obowiązek dotyczy central o wydajności do 250 m3/h oraz powyżej – do 1000 m3/h gdy są przewidziane do zastosowania wyłącznie w budynkach mieszkalnych. Szczegółowe wytyczne dla określania klasy efektywności zawiera rozporządzenie UE nr 1254/2014. Najniższa klasa G oznacza, że bilans energetyczny centrali z odzyskiem ciepła jest zerowy, czyli ilość zaoszczędzonej energii pierwotnej (na podgrzewanie powietrza wentylacyjnego) jest taka sama jak ilość energii pierwotnej zużywanej podczas pracy centrali.
Ta sama centrala wentylacyjna może mieć np. klasę A i A+ zależnie od typu sterowania (rys. 2).
Zastosowanie wysokosprawnego rekuperatora pozwala obniżyć zapotrzebowanie domu na energię końcową EK o około 20÷30%. Jednocześnie obniża się zapotrzebowanie na energię pierwotną EP, co pozwala spełnić z bezpiecznym zapasem wymagania techniczne WT 2017, jakie stawia się obecnie nowym budynkom (rys. 3).
Zużycie energii elektrycznej przez centralę wentylacyjną w domu o powierzchni ogrzewanej do ok. 200 m2 będzie zależne od chwilowego natężenia przepływu powietrza wentylacyjnego, a także od ewentualnego włączenia grzałki elektrycznej w trybie ochrony wymiennika ciepła przez zamarzaniem (rys. 5). Roczne zużycie energii przez rekuperator można oszacować na podstawie karty produktu. Zgodnie z rozporządzeniem UE 1264/2014, zawiera ona informację o zużyciu energii elektrycznej zależnie do rodzaju klimatu i sterowania – przypadające jednostkowo na 100 m2 powierzchni domu (rys. 5).
Koszty eksploatacji wentylacji mechanicznej i grawitacyjnej…
Wentylacja budynku nie może być jedynie rozpatrywana pod względem bieżących kosztów eksploatacji. W takim ujęciu wentylacja grawitacyjna (naturalna) nie powoduje bezpośrednio zużycia energii (brak wentylatorów). Powoduje jednak zwiększenie potrzeb cieplnych domu, jeżeli ma być zachowana wymagana ilość świeżego powietrza dostarczanego do pomieszczeń. To z kolei może zwiększyć koszty ogrzewania domu o około 20÷30% w porównaniu do wariantu zastosowania wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła. W praktyce ilość świeżego powietrza w budynku z wentylacją grawitacyjną jest znacznie niższa od wymaganej, szczególnie w nowych budynkach o podwyższonej szczelności powietrznej.
Skuteczność działania wentylacji grawitacyjnej przy temperaturze zewnętrznej wyższej od około 10÷12°C obniża się lub zanika. Zbyt mała intensywność wentylacji domu prowadzi do powstawania groźnych objawów tzw. Syndromu Chorego Budynku SBS. Zastosowanie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła jest jeszcze bardziej istotne dla budynków projektowanych od 01.01.2017. Obniżając potrzeby na energię końcową EK i jednocześnie pierwotną, pozwala spełnić wymagania Warunków Technicznych WT 2017.
Porada pochodzi z portalu EKO-BLOG firmy Vaillant
www.eko-blog.pl